De eeuwige beginner!

Op deze pagina komen mijn ervaringen over het wel en wee die ik mee maak in mijn zoektocht naar succes binnen de duivensport. Het zijn persoonlijke ervaringen en moeten niet veralgemeend worden, Het is voor mij een terugblik, een soort therapie waar ik een deel "van de frustraties van het moment" van mij afschrijf. Ik durf dat ook al eens doen met een vleugje sarcasme en zelfspot. Indien er zich hier iemand in herkend, wees gerust, ik respecteer ieders privacy en NIEMAND specifiek wordt bij deze geviseerd. Maar de feiten blijven feiten en het kan een hulp zijn voor iemand die zich in dezelfde "mood" bevind. Veel lees plezier!

-----------------------------------------------------------------------------------------------

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Aanschaf van duiven.

Door de jaren heen heb ik al heel wat geld geînvesteerd in de aankoop van duiven.  Ik kan of durf niet  beweren dat het allemaal verloren moeite was, maar veel heb ik er niet aan over gehouden. Wel zijn er dure lessen geleerd en die zullen niet meer vergeten worden.

In het begin kreeg ik de duiven van mijn gebuur waar ik kind aan huis was.  Daarnaast kwamen er al eens enkele duiven bij van gevestigde waarden uit de streek die een jonge gast wel eens iets gunde. Ook toen wijlen Louis Van Grimbergen stopte met duiven en ik de rest van gans zijn kolonie, zo'n 50 tal duiven voor amper 10.000 Belgische frank of nu 250€ op de kop kon tikken was dit een schot in de roos. Ik kende verschillende successen en had enorm plezier aan het spelen met duiven. Toch was ik nog niet helemaal tevreden en moest er nog "versterking" bijkomen. Uitslagen, vakbladen en stambomen werden uitgepluist en na vele weekends bijklussen werden er duiven aangeschaft met indrukwekkende stambomen van gerenomeerde duivenmelkers. De "boeren" duiven moesten plaats maken voor de "adel" onder de duiven en er werden al grote plannen naar de "nationale" vluchten gemaakt. Vermits niet elk schot een haas is, werd er steeds opnieuw geînvesteerd en ook werden er op publieke verkopingen duiven bijgehaald van gekende melkers. Verschillende euro's werden  neergelegd en vele diensten werden geleverd om toch maar aan het "beste" van de markt te geraken. Helaas waren de resultaten niet evenredig en verdween ook het plezier in de duivensport. Naarstig werden er naar alle mogelijke oorzaken gezocht, maar geen haar op mijn hoofd die er aan dacht dat het wel eens aan de kwaliteit van de duiven kon liggen. Er werd aan de verluchting gewerkt, hokken verbouwd, gespecialiseerde dierenartsen geconsulteerd en zelfs een kaars aangestoken in de" Basiliek van Halle" om toch maar iets van succes te boeken, Tot enkele maanden geleden Jurgen Temmerman alias "De KUIF" op zijn weinig orthodoxe manier vroeg met wat ik bezig was. Op mijn uitnodiging kwam hij mijn duiven bekijken en was verwonderd van de toch wel goede conditie waar de duiven zich in bevonden. Alle duiven werden gekeurd en ik was eventjes niet goed van zijn verdict. Meerdere duiven werden niet geschikt geacht en naar de stoofpot verwezen.  Mooie "adonissen" van duiven met enorme stambomen misten de uitstraling en karakter om het ver te schoppen in de wedvluchten. Ik heb van mijn hart een steen gemaakt en de harde selectie door gevoerd. De toekomst zal uitwijzen of dit een verstandige beslissing was, maar veel slechter dan wat ik de laatste jaren presteerde kan het niet, dus.......

En nu met de woorden van Piet Huysentruit:  "Wat hebben we geleerd"....   

punt 1: ga niet enkel voort op de stambomen, zij bieden geen garantie. 

punt 2: bij de aanschaf van duiven geef ik de voorkeur aan mensen die ook eens tijd kunnen vrijmaken om persoonlijk te komen kijken                   of hun duiven tot hun recht kunnen komen en eventueel tips kunnen geven. Dat zijn duidelijk de mensen die niet commercieel zijn ingesteld en begaan zijn met hun duiven en/of reputatie. "GEEN TIJD IS EEN QUESTIE VAN PRIORITEITEN"

punt 3: NIEMAND doet zijn beste duiven weg, tenzij er grote bedragen tegenover staan waardoor je  zich nog moeilijk kan verantwoorden tegen uw huisgenoten of tenzij de mens in kwestie VOLLEDIG met de duivensport ophoud.

En tot slot een doordenkertje! De periode dat ik goed met de duiven speelde mocht ik op verschillende hokken gratis "versterking" bijhalen en kreeg ik voorstellen om samen te kweken. Nu dat de prestaties ondermaats zijn,, worden deze mogelijkheden een HEEEL stuk kleiner...………...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------   

 

Aardstralen, Electro - smog of andere HOCUS/POKUS !

 

Op een dag zat ik op het werk in een gezelschap van duivenmelkers die, elk met hun eigen verhaal, door omstandigheden genoodzaakt waren om het over een andere boeg te gooien wilden ze met de duiven blijven spelen. Een van die verhalen ging over de vele verliezen van jonge duiven en mogelijke oorzaken. Vele ervaringen,gedachten en meningen passeerden de revue, maar één  verhaal trok toch mijn aandacht. Het was dat van aardstralen en wateraders, wat ik tot op die dag als de grootste kwakzalverij had afgedaan. 

Toch kwamen er een aantal feiten naar boven, zoals de vele verliezen van thuis uit, de plaatsen waar de duiven niet graag zitten en het ondermaats presteren terwijl dezelfde duiven op andere hokken wel hun streng trokken, die me deden twijfelen en me hebben doen beslissen om daar toch verder in mee te gaan.  Na eerst wat opzoekwerk en het bespreekbaar maken onder vrienden en kennissen, waar uiteraard ook de meningen totaal uiteenlopend waren heb ik dus contact opgenomen  met zo'n "Radiêsthesist". 

Deze vriendelijke mens vroeg 50€ om te komen meten en 300€ voor het voorwerp die de stralen moet neutraliseren, met als garantie dat bij geen resultaat, hij het voorwerp terug neemt en ik mijn 300€ terug krijg. Met de gedachte dat dus die 50 € het verschil niet meer gaat maken en indien het wel werkt, 300€ een koopje is aangezien het ook invloed zou hebben op de gezondheid van mijn gezin, zijn we dus mee in dit avontuur gestapt.

Dus, ergens in juni 2019 werd de afspraak gemaakt en kwam de man alles uitmeten. Hij gebruikte zo'n voorwerp dat je kan omschrijven als een kruising van een passer met een schuifmeter. Daarmee werd er rond gedraaid en kwam hij tot de conclusie dat mijn duivenhok beïnvloed werd door negatieve stralen. Opmerkelijk was dat de plaats waar vroeger een hok stond, maar nu weg en gras over is gezaaid, wel een goed resultaat gaf, en dat zonder voorafgaande informatie. Ook het huis werd onderhanden genomen en onze slaapkamer gaf ook een negatief resultaat.

Daarna werd er op onze elektriciteitsmeter zo'n voorwerp gezet, dat veel weg had van een eindstuk van een pvc dakgoot opgevuld met beton. terug werden er metingen uitgevoerd en buiten een paar draden van schakelaars om te draaien was alles nu goed.

Op gebied van resultaten met de duiven kan ik nog geen uitspraak doen omdat voor mij het speelseizoen gedaan was. Wat wel opmerkelijk was, is het feit dat van mijn tweede ronde jongen, ik bijna geen duiven ben kwijt geraakt.  Het kan toeval zijn.......

Ook hebben we de indruk dat mijn echtgenote vaster slaapt, al heeft dit op mij weinig effect gehad. 

Tijd zal het uitwijzen en volgend jaar hopen we toch een positief effect  in de resultaten en het verlies van duiven te kunnen wxaarnemen

 

to be continu....

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

Voeding en bijproducten!

 

Door mijn contacten via het maken van reportages van sterk spelende melkers dacht ik toch ergens een rode draad te vinden in de voeding en bijproducten. Helaas, ……... om eerlijk te zijn, ik zie de bomen niet meer in het bos! 

Geen enkele kampioen had hetzelfde systeem, laat staan  merk of voedingsschema. Allen hadden er hun eigen "geheim" van gemaakt en er waren er bij die tot op de gram alles afwogen en een klein fortuin aan voedingssupplement uitgaven.

In een gesprek met een gespecialiseerde dierenarts kreeg ik toch wat informatie die me aan het denken zette. 

Om te beginnen met de mengelingen en hun kostprijs.  Vroeger, en dan spreken we al van de moderne tijd jaren '80, hadden we zuivering, sport, kweek, rui en snoepzaad. Er waren wel al verschillende merken, maar de basis verscheelde weinig. De prijzen weet ik niet meer maar ik kan me onmogelijk inbeelden dat er 400 bfr (10€) zou betaald worden voor een zak eten van 25 kg laat staan dat er 20€ voor 20 kg zou gegeven worden.

Tijden veranderen en ongetwijfeld zijn de samenstellingen met de tijd kwalitatief gunstig geëvolueerd. Toch heb ik er mijn bedenkingen bij of we de evolutie moeten blijven volgen. De fabrikanten spreken zichzelf tegen en ik ben bang dat er andere strategieën achter zitten. Neem nu de eiwitarme mengelingen. Gewone zuivering is passé,  de mengeling moet nu 20 soorten zaden bevatten en eventueel een speciale dieetkorrel om toch maar gebreken uit  te  sluiten.  De sportmengelingen moeten niet alleen gele of rode mais bevatten, maar ook bordeaux mais of de zeldzame zwarte maisparels mogen niet ontbreken. Alles bestudeerd om de gebreken van vroeger aan te vullen en de mengelingen te verbeteren. Maar aansluitend worden er voortdurend bijproducten op de markt gebracht om hetgeen ze uit de basismengelingen onttrekken kunstmatig bij te vullen. Misschien wat kort door de bocht om het zo te stellen, maar in grote lijnen komt het er op neer. Onder de noemer dat deze kunstmatige eiwitten gemakkelijker opgenomen worden en de vetten sneller verteren dan deze uit zaden worden er producten op de markt gebracht die menig jonge beginner of gepensioneerde arbeider financieel ongemakkelijk maakt. Appelazijn voor duiven kost bijna het dubbelle van deze voor menselijk gebruik en duivenolie het drievoudige van een gewone degelijke huishoudolie. Ook kruidenmengsels of theeën moeten speciaal zijn voor duiven want de onkruiden in het veld zijn niet goed genoeg meer.

Ik heb eens geprobeerd om een schema te volgen van wat de fabrikanten op de markt brengen. Manmanman....ik heb het opgegeven. Ik moest een agenda omhoog hangen zodat ik niets zou vergeten om nog maar te zwijgen van de kostprijs. 

De mensen die denken dat de prijs een indicatie is naar de kwaliteit , moet ik ontgoochelen. De prijs wordt niet alleen berekend op de kostprijs van de onderdelen, productie of vervoer, maar ook reclame, sponsoring, acties en zelf georganiseerde kampioenschappen  drijven de prijs de hoogte in.

Ik heb het circus een tijdje gevolgd en heb besloten eruit te  stappen. De prestaties worden nog altijd gemaakt van de beste duiven. De gezondheid hangt volgens mij nauw samen met het klimaat op het hok en een stipte verzorging. Medisch moet er bijgesprongen worden als het echt nodig is en daar gaan volgens mij de exotische kruiden, het teentje look of de extra vitamine geen verandering in brengen. Iedereen is vrij te doen wat hij wil, ikzelf ga "back to basic" en enkel het echt nodige doen. Tijd zal uitwijzen of dit voldoende is.....